QFD مکانیزمی است برای ترجمه صدای مشتری به ویژگیهای محصول در مراحل مختلف طرحریزی، مهندسی و ساخت محصول که به طور گستردهای توسط شرکتهای مدرن در سراسر جهان بهکارگرفته شده است. به موازات اقبال به این تکنیک طیف گستردهای از تلاشهای آکادمیک معطوف به بهبود و تکمیل این تکنیک شده است. اکنون روشهای سنتی تعیین اهمیت نسبی عوامل در QFD جای خود را به روشهایی با مبنای مستحکم ریاضی مثل AHP و ANP دادهاند و تلاشهای گستردهای صرف ارایه روشهای نظاممند برای تعیین مقادیر شاخصهای فنی شده است. این مقاله، مدل جدیدی برای تعیین مقادیر شاخصهای فنی بر مبنای بر نامهریزی آرمانی ارائه میدهد که در آن اثرات متعارض شاخصهای فنی بر خواستههای مشتری که پیشتر به آن توجه نشده، مورد ملاحظه قرار میگیرد.